آقای شاهرودی رئيس قوه قضائيه، من به‌عنوان يك شهروند از رئيس‌جمهور كشور شكايت دارم. ايشان طی هفته جاری بارها قانون را زيرپاگذاشته، به ديگران اتهام وارد كرده، خلاف سوگند رياست جمهوری عمل كرده و آمارهای اشتباه به مردم ارائه كرده است. گرچه همه اين ها جرم است و مطابق قانون بايد مورد تفحص قاضيان و بازپرسان قوه قضائيه قرار گيرد، اما من از هيچ‌يك از اين ها شكايت ندارم. شكايت من از دروغ گفتن چندباره رئيس‌جمهور به مردم است. اگر خاطرتان باشد، در كشور امريكا كه شما آن را سرزمين كفر و بی‌اخلاقی می دانيد، چندسال قبل رئيس جمهور وقت، كلينتون را برای گفتن يك دروغ ساده به محاكمه كشاندند و تا در مقابل مردم و دادگاه به‌دروغ خود اعتراف نكرد و طلب بخشش نكرد، رهايش نكردند. چرا ما كه حكومت‌مان اسلامی است و ادعای اخلاق و تقوا داريم، به دروغ يك رئيس جمهور بی اعتنا هستيم؟ مگر فيلم حرف‌های او درباره هاله نور و پلك‌نزدن حضار در سازمان ملل را می شود انكار كرد؟ مگر رئيس‌جمهور در فيلم اين حرف‌ها را نزده است؟ مگر دفتر آيت الله جوادی آملی بارها وقوع اين واقعه را تاييد نكرده است؟ پس چرا رئيس‌جمهور هرجا كه می‌نشيند، می گويد اين حرف‌ها زاييده روزنامه‌هاست يا فيلمش ساختگی است؟ مگر اثبات ساختگی يا واقعی بودن يك فيلم كار دشواری‌ست كه شما دست به‌انجامش نمی‌زنيد؟ نكند نگرانيد كه فيلم واقعی باشد و مصونيت های آهنين ريئس‌جمهور خدشه دار شود؟ من به‌عنوان يك شهروند از شما درخواست می كنم به دروغ رئيس‌جمهور ايران رسيدگی كنيد و درصورت اثبات، به محاكمه‌اش بكشانيد. خواهش می‌كنم اعلام جرم مرا ناديده نگيريد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر