یادش به‌خیر احمدرضا بهارلو مجری سابق صدای آمریکا یک‌بار گفت: که با این سن و سال فکر نمی‌کرده دیگر چیز جدیدی ببیند و از تعجب دهانش باز بماند؛ اما وقتی چشمش به پلیس‌های زنی افتاده که در ماه مارس میدان هقت تیر زنانی را که برای آزادی و رفاه زنان دیگر تجمع کرده بودند کتک می‌زدند، باز هم تعجب کرده! حالا حکایت ماست (یاد عمران صلاحی گرامی!)و عجایب و غرایب دولت نهم که نمونه ندارد! سه بار تعجب کردن البته در دولت نهم زیاد نیست، اما هنوز چندماهی برای متعجب شدن وقت هست!
اما بار اولی که متعجب شدم، زمانی بود که سردار رادان اعلام کرد خانم‌ها حق ندارند بوت یا چکمه به پا کنند و چند روز بعدتر آیین‌نامه شرعیش را هم پیدا کرد و اسمش را گذاشت: تبرج یا خودنمایی برای جلب توجه دیگران. کسی هم نبود به او بگوید که اصلا زندگی بدون تلاش برای جلب توجه مگر معنایی دارد و مگر خودش وقتی به صداوسیما می‌آید هدفی غير از جلب توجه دارد؟!
بار دوم به زمانی برمی‌گردد که باز هم سردار رادان اعلام کرد خانم‌های بدحجاب توسط نیروهای پلیس راهنمایی و رانندگی جریمه می‌شوند. یعنی به جای مثلا جریمه پارک ممنوع یا نبستن کمربند ایمنی، برایشان می‌نویسند جریمه بدحجابی!
اما بار سوم همین چند روز پیش رخ داد. زمانی که خبر احضار کاردار سفارت کانادا و علتش را شنیدم، از خنده روده‌بر شدم! علت این احضار این بود: "رای منفی کانادا به قطعنامه حکومیت رژیم صهیونیستی در نشست ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد به مفهوم نادیده انگاشتن فجایع انسانی غزه از جمله جنایات اسرائیل در کشتار کودکان و زنان بی گناه فلسطینی، چشم پوشی و زیرپا گذاشته شدن بدیهی ترین اصول و موازین حقوق بشر و حقوق بشر دوستانه از جمله حق دسترسی به آب، غذا ، دارو و بهداشت بوده و سبب تداوم جنایت های رژیم صهیونیستی می گردد." خدا می داند كانادايی‌ها با اين احضار چقدر به ريش سياست‌مداران ايراني خنديده‌اند. اين حركت مثل اين است كه در فرانسه دانشجويان سركوب شوند و در سازمان ملل آلمان به قطعنامه عليه دولت فرانسه رای منفي بدهد. بعد هم ايران سفير آلمان را براي اين حركت غيرانسانی آلمان فرا بخواند. به‌راستی ايران واقعا چه حقي دارد و آيا مردم غزه اين حق را به ايران داده‌اند كه برايشان به كانادا توهين كند؟ آدم ياد مصر – يكي از اولين كشورهايى كه اوباما شب بعد از تحليف با آن گفت‌گو كرد - می افتد كه در جواب آتش زدن پرچمش در تهران گفته بود: " ما دو بار با اسرائيل رودررو جنگيده‌ايم. شما می‌توانيد يك بار بجنگيد؟! " احضار کاردار سفارت کانادا به دلیل رای ندادن به یک قطعنامه سازمان ملل را در عرف دیپلماتیک می‌گویند دخالت در امور یک کشور دیگر. گرچه بعید است احمدی‌نژاد و متکی از این جمله سر دربیاورند!
بار دوم به زمانی برمی‌گردد که باز هم سردار رادان اعلام کرد خانم‌های بدحجاب توسط نیروهای پلیس راهنمایی و رانندگی جریمه می‌شوند. یعنی به جای مثلا جریمه پارک ممنوع یا نبستن کمربند ایمنی، برایشان می‌نویسند جریمه بدحجابی!
اما بار سوم همین چند روز پیش رخ داد. زمانی که خبر احضار کاردار سفارت کانادا و علتش را شنیدم، از خنده روده‌بر شدم! علت این احضار این بود: "رای منفی کانادا به قطعنامه حکومیت رژیم صهیونیستی در نشست ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد به مفهوم نادیده انگاشتن فجایع انسانی غزه از جمله جنایات اسرائیل در کشتار کودکان و زنان بی گناه فلسطینی، چشم پوشی و زیرپا گذاشته شدن بدیهی ترین اصول و موازین حقوق بشر و حقوق بشر دوستانه از جمله حق دسترسی به آب، غذا ، دارو و بهداشت بوده و سبب تداوم جنایت های رژیم صهیونیستی می گردد." خدا می داند كانادايی‌ها با اين احضار چقدر به ريش سياست‌مداران ايراني خنديده‌اند. اين حركت مثل اين است كه در فرانسه دانشجويان سركوب شوند و در سازمان ملل آلمان به قطعنامه عليه دولت فرانسه رای منفي بدهد. بعد هم ايران سفير آلمان را براي اين حركت غيرانسانی آلمان فرا بخواند. به‌راستی ايران واقعا چه حقي دارد و آيا مردم غزه اين حق را به ايران داده‌اند كه برايشان به كانادا توهين كند؟ آدم ياد مصر – يكي از اولين كشورهايى كه اوباما شب بعد از تحليف با آن گفت‌گو كرد - می افتد كه در جواب آتش زدن پرچمش در تهران گفته بود: " ما دو بار با اسرائيل رودررو جنگيده‌ايم. شما می‌توانيد يك بار بجنگيد؟! " احضار کاردار سفارت کانادا به دلیل رای ندادن به یک قطعنامه سازمان ملل را در عرف دیپلماتیک می‌گویند دخالت در امور یک کشور دیگر. گرچه بعید است احمدی‌نژاد و متکی از این جمله سر دربیاورند!
شايد اكنون اگر از احمد بهارلو در اين مورد مى‌پرسيدند چيزهايى براى تعجب مى‌يافت؛ مثل وقتى كه رييس جمهور يك كشور را به دليل تپق زدن در يك جمله وادار به اداى سوگند مجدد مى‌كنند.
