وندالیسم دولتی احمدی نژاد چگونه به مردم ضربه می زند

وندالیسم به معنی ضربه زدن و آسیب رساندن به اموال عمومی و دولتی ست. این واژه بیشتر زمانی به کار می رود که هولیگان ها (اراذل و اوباش) از استادیوم های فوتبال بیرون می ریزند و شروع به نابود کردن هرچه دم دست شان می رسد می کنن؛ از جمله اتوبوس و مترو و تیر چراغ برق و بانک و مغازه ها! ما که البته به یمن رافت اسلامی و فهم دینی مان در ایران هولیگان نداریم و اراذل و اوباش را نیروی انتظامی دستگیر کرده – و البته همیشه چند نویسنده و مبارز سیاسی هم بین آنهاست – و هرگز اتوبوس های شرکت واحد یا اتومبیل های خبرنگاران در استادیوم هایمان مورد آسیب قرار نمی گیرد و به بیت المال مان صدمه ای نمی رسد! فقط شنیده ایم که کفار در کشورهای غربی چنین می کنند! در باب انگیزه هولیگان ها حرف زیاد است و گاه اصلا بی انگیزگی آنها علت حرکت شان می دانند. اما از همه متداول تر بین این انگیزه ها چیزی است که با عبارت "دلم خنک شد " می شود از آن یاد کرد. یعنی همان طور که شخصی اتومبیل گرانقیمت یا زیبای فردی را که نمی شناسد را با خطوط مختلف نقاشی می کند تا " دلش خنک شود " و حقش را از کسانی که فکر می کنند ظالم هستند بگیرد، با خرد کردن شیشه اتوبوس هم چنین لذتی حاصل می شود. اما وای به حال وقتی که وندالیسم هم دولتی شود! آن وقت البته نمی شود اسم اعضای یک دولت را به مامور کنترل گذرنامه داد تا مثل هولیگان های انگلیسی مثلا جلوی ورودشان به کشور برگزارکننده جام جهانی را گرفت.

دولت فخیمه نهم از همام ابتدای حضور مشعشعش باب وندالیسم دولتی را نیز باز کرده است. البته مشخص است که وندالیسم دولتی با بودجه و عدد و رقم سروکار دارد و تنها در فرستادن گروه های فشار برای کتک زدن دیگران خلاصه نمی شود. اولین حرکت وندالیستی دولت نهم گران کردن عوارض خروج از کشور بود که همان سال اول حضور دولت نهم صورت گرفت. به این ترتیب که عوارض خروج از کشور از 7000 تومان ناگهان بسته به منطقه کشور به 45000 تومان رسید. استدلال هم البته آشنا بود: کسی که پول می دهد تا به خارج از کشور برود، باید عوارض خروجی زیادی هم بدهد. به عبارت دیگر دولت گفت: " مردم، دل تان خنک شد که پولدارها را چزاندم؟ " همیشه هم دولت این ادعا را داشت که ما از پولدارها می گیریم تا به ضعفا برسیم. اما در عمل از متوسط ها گرفت و ضعفا را هم تا می توانست با گران کردن مایحتاج عمومی و قوت روزمره مردم خرد کرد. اما آخرین حرکت دولت در سال جاری که یک وندالیسم درست و حسابی بود، گران کردن بنزین سوپر با همان شعار " دل تان خنک شد؟ " بود. این جا در واقع هدف اتومبیل های گرن قیمت بود اما ضربه اصلی باز هم به قشر متوسط وارد آمد: اگر به دوروبرتان نگاه کنید می بینید که بیش از شصت درصد اتومبیل ها از جمله وسایل نقلیه ای هستند که سایپا، ایران خودرو یا بهمن و زاگرس روی در باک شان نوشته است: " فقط بنزین سوپر" و در واقع درمیان اتومبیل های موجود تنها پراید و روآ مستثنا هستند. به این ترتیب دولت دست به خرابکاری گسترده ای زده که حتی به ذهن هولیگان ها هم نمی رسید: نابود کردن اتومبیل ها در مدتی کوتاه به دلیل قطع سهمیه بنزین سوپر جالب است که همزمان با این تصمیم دولت با قطع سهمیه بنزین اتومبیل های وارداتی عملا قشر متمول جامعه را از داشتن سهمیه محروم کرده بود!