چگونه سخنرانی كلمبیا از مضحك‌ ترین واقعه سال تبدیل به حماسه ملی شد؟

این روزها تلویزیون تبلیغ پخش فیلم مستندی به نام "ميهمان كلمبیا" ساخته نادر طالب‌زاده را می‌كند كه درباره سخنرانی احمدی‌نژاد در دانشگاه كلمبیاست. سازنده فیلم فارغ‌التحصیل سینما از ایالات متحده است و انگلیسی را خوب می‌داند. او كه قبلا چند فیلم درباره جنگ بوسنی و مسلمانانش ساخته؛ سال گذشته فیلم سینمایی "مسیح" را ساخت كه به‌شدت مورد انتقاد منتقدین قرارگرفت و نشان داد كه او هم مثل محمد نوری زاد فقط در خرج كردن بودجه‌های میلیارد تومانی تخصص دارد. فیلم مسیح به قدری ناشیانه ساخته شده بود كه طالب‌زاده بعد از اتمام فیلمبرداری چندبار دیگر مجبور شد گروه فیلمبرداری را وادار به گرفتن نماهای مجدد كند و با این كار و ساخت مجدد برخی از دكورها بودجه را دهها میلیون تومان افزایش داد. پس نباید تعجب كرد كه " ميهمان كلمبیا" هم فیلمی متناقض و ضعیف از كاردرآمده باشد.

واقعه دانشگاه كلمبیا به عقیده همه صاحب‌نظران به‌جز دولت نهم، كیهان و صداوسیما، یك افتضاح بزرگ بود. تا آنجا كه روزنامه‌نگاران آمریكایی با اكثریت قاطع آن را به عنوان مضحك‌ترین واقعه سال به‌حساب آوردند. ابعاد این افتضاح به‌قدری وسیع بود كه اطرافیان احمدی‌نژاد سعی كردند با شلوغ بازی و ابعادی غیرواقعی به ماجرا دادن و استقبال تاریخی از احمدی‌نژاد در فرودگاه از شدت آبروریزیش بكاهند. اما آنها این بار از آن طرف بام افتادند و خودشان هم باورشان شد كه به یك پیروزی در دانشگاه كلمبیا دست یافته‌اند. به‌طوری كه یكی از اطرافیان ی احمدی‌نژاد این واقعه را مهمتر از "فتح فاو" در جنگ با عراق دانست كه برایش ده‌ها هزار نفر كشته شده بودند و فرماندهان سپاه برای بازپس‌گیریش رگ‌های خود را زده بودند. جالب است كه فیلم برای آن كه نشان بدهد احمدی‌نژاد بازنده این ماجرا نبوده، سراغ حرف‌های جان بولتون می‌رود كه می گوید "امریكا نباید فرصت حضور احمدی‌نژاد در یك مكان علمی را می‌داد تا او كاری را كه می‌خواهد آنجا انجام دهد." بیژن نوباوه در فیلم می‌گوید كه بولتون گفته است "احمدی‌نژاد ما را شكست داد." درحالی‌كه زیرنویس حرف‌های بولتون در خود فیلم به هیچ‌وجه نشان‌دهنده چنین نكته‌ای نیست. اما نكته جالب‌تر حضور خود بولتون به عنوان یك ركن اساسی در فیلم است كه انگار به عنوان مهم‌ترین مرجع دنیا كاملا حرف‌هایش مورد استناد قرار می‌گیرد. جان بولتون كه همان ایام سخنرانی كلمبیا، در كیهان و صداوسیما یك دیوانه جنگ‌طلب خوانده می‌شد كه با يكدندگي‌هايش به عنوان نماينده آمريكا در شوراي امنيت مايه آبروریزی بزررگی شده، ناگهان در فیلم "ميهمان كلمبیا" تبدیل می‌شود فرد معصوم و صادقی كه حرف‌هایش برهمه حجت است! شخصیت دیگری كه فیلم به سراغش رفته بالینجر رییس دانشگاه معتبر كلمبیاست. در فیلم صحنه‌ای هست كه اعتراض عده‌ای را هنگام یك سخنرانی بالینجر نشان می‌دهد و گفتار متن فیلم، تاریخ سخنرانی او را یك هفته قبل از سخنرانی در دانشگاه كلمبیا بیان می‌كند. گذشته از اینكه صحت چنین ادعایی جای بحث دارد و به دلایل بی‌ربط بودن اعتراض‌های اقتصادی و معیشتی به یك رییس دانشگاه مشكوك به نظر می‌رسد، بيننده تلويزيون مي‌ماند كه اصلا هدف از پخش چنین صحنه‌هایی چیست؟ آیا هدف غیر از این است كه فیلم به سبك روزنامه كیهان حرف‌های یك شخصیت را به خاطر كاری كه درجای دیگری كرده زیرسوال ببرد؟ كیهان كه با همین سبك مرگ سعیدی سیرجانی را باعث شده بود واستاد عبدالحسین زرین‌كوب را به واسطه برنامه تلویزیونی "هویت" بی‌آبرو و دق مرگ كرده بود، این بار طالب‌زاده را جلو فرستاده تا حرف‌های بالینجر را به ناشیانه‌ترین وضعی زیرسوال ببرد. البته زوم كردن فیلم روی بالینجر خیلی مهم است چون او حرف‌هایی را زده بود كه مثل بغض در گلوی روزنامه‌نگاران و تحلیل‌گران وطنی هم گیر كرده بود. او احمدی‌نژاد را یك " دیكتاتور حقیر" خواند و حرف‌هایش را زیرسوال برد. تندی حرف‌های بالینجر به‌حدی بود كه نوباوه تعریف می كند كه وقتی عكس‌العملی از احمدی‌نژاد ندیده بود، فكر كرده بود او حتما گوشی ندارد و حرف‌های بالینجر به زبان انگلیسی را نمی‌فهمد! حتی كم مانده بوده نوباوه و همراهانش به سبك گروه‌های فشار داخل كشور با فریاد زدن جلسه سخنرانی را به هم بزنند. وقتی هم حرف‌های بالینجر تمام شد، احمدی‌نژاد چنان حقیرانه پشت تریبون قرارگرفت و از موضع ضعف حتی جوابی به بالینجر نداد، كه ویژگی بارز یك دیكتاتور را كه در مقابل زورمداران حقیر است و به مردمش در مقابل زور می‌گوید، نشان داد. او كه بعدها با هیجان یك روستایی آرادانی از اینكه پنجاه تلویزیون سخنرانیش را پخش كردند دچار هیجان شده بود، وقتی گفت ما در ایران همجنس‌باز نداریم كمدی حرف‌هایش را تكمیل كرد و سالن دانشگاه را از قهقهه تركاند. به طوری‌كه صداگذاری مجدد صداوسیما كه هوكردن‌های دائمی دانشجویان را حذف كرده بود هم نتوانست صدای خنده‌ها را خفه كند. فیلم در صحنه‌های زمان حالش به سراغ احمدی‌نژاد كه می‌رود، او جوگیر می‌شود و از كمك امام زمان و خدا هنگام سخنرانی می‌گوید و این‌كه حضار نمیتوانستند بفهمند امام زمان چطور كمكش می‌كند!

این هفته واقعا برای بییندگان تلویزیون در ایران هفته وحشتناكی است: شب‌های احیاء و هفته جنگ و روز قدس كه در یك هفته بیفتند، معلوم است كار با بمباران فیمهای تبلیغاتی تا كجا بالا می‌گیرد. به اینها فیلم "ميهمان كلمبیا" را هم اضافه كنید كه تا به حال دوبار پخش شده و معلوم نیست چندبار دیگر قرار است پخش شود!