آقای منتظری ، دوست دارم مثل شما از دنیا بروم

چقدر دوست دارم مثل شما از دنبا بروم. برای اولین بار طی سه دهه انقلاب مردم برای یک مسئول حکومتی که روحانی هم بود، از ته قلب‌شان گریستند و این کم سعادتی نیست. آقای منتظری عزیز، شما سال ها دربند بودید و ما برای شما هیچ‌کاری نکردیم، اما شما همیشه به‌دنبال آزادی آدم‌های دربند بودید. چقدر بزرگوار بودید و چه‌زیبا گفتند و چه تلخ، که شما دیشب "آزاد شدید و پرکشیدید!" کارنامه شما چنان پاک و درخشان است که تاکنون کسی جرات بدگویی به‌شما را درخود نیافته است. چند سایت خودفروخته دولتی هم که با بی‌احترامی از شما یاد کرده‌اند، ظرف همین چند ساعت نزد مردم منفورتر از همیشه شده اند. جالب است که برای اولین بار یکی از سران مجاهدین خلق هم از کوچ زیبای شما ابراز تاسف کرده اند. حتی رهبر با آن‌همه خصومت نتوانسته ویژگی های عالی‌مرتبه شما را انکار کند و این کم چیزی نیست.
چه زیبا گفته است شاملوی بزرگ:"گرچنین  زیست باید پست/من چه نامردم اگر خود را نیاویزم/بر درخت کاج سبز کوچه بن بست". ای کاش من هم مثل شما بعد از عمری خدمت به‌مردم و در اوج محبوبیت از دنیا بروم.