حال که هوگو چاوز هم مثل احمدینژاد به داشتن صفاتی همانند شجاعت، عدالتخواهی و همچنین مردم دوستی مفتخر شده، بد نیست شباهتهای این دو رئیسجمهوررا ببینیم:
هوگو چاوز هم مثل احمدینژاد موفق شد در دوران پرشکوه ریاست جمهوریش تورم یک رقمی ونزوئلا را به بیش از سه برابر افزایش بدهد و عدالت را بین مردمش برقرار کند.
چاوز توانست کشور زیبایش را که محل ورود توریستهای متعددی از دیگر دیگر کشورها بود، خالی از توریست کند. این اتفاق در دوره ریاست جمهوری احمدینژاد هم افتاد و توریستهایی که خاتمی جمع کرده بود، فراری داده شدند!
قبل از حضور چاوز در کاخ ریاست جمهوری کاراکاس، مهاجران ونزوئلایی به تدریج به کشور خود بازمیگشتند. اما حضورچاوز مثل آمدن احمدینژاد سرعت فرار مغزها را دوچندان کرد و مهاجرت در ونزوئلا را به عددی تاریخی رساند.
اگر حرف و عمل احمدینژاد در سیاست خارجی یکی نیست و بهرغم شعارهای ضدآمریکایی از همه بیشتر تمایل با دیدار با رئیسجمهور آمریکا دارد و برایش مستقیما نامه مینویسد، چاوز نیز که در ایران فریاد ضدآمریکایی سرمیدهد درعمل بزرگترین صادرکننده نفت به آمریکاست. در حادثه توفان کاترینا هم اولین کشوری که به آمریکا کمک رساند، دولت هوگو چاوز بود.
اگر احمدینژاد قصد دارد با اهدای کمکهای مالی در سفرهای استانی یا بهشکل یارانه رای جمع کند، چاوز از طریق پایین نگهداشتن قیمت بنزین تبلیغات میکند. قیمت بنزین در ونزوئلا۳۰۰ ریال (معادل سی تومان!) است.
هوگو چاوز مثل احمدینژاد درصورت مخالفت کسی با برنامههایش بلافاصله او را فردی آمریکایی و حقوقبگیرآمریکا میخواند. از نظر هردو رقیبانشان مدام درحال تقلب و کارشکنی هستند!
هوگو چاوز که مثل احمدینژاد داعیه جهانی بودن دارد، علاقه زیادی به کمک به دیگر کشورها دارد. چند سال قبل وقتی او قصد داشت قیمت بنزین را چند سنتی بالا ببرد، با مخالفتهای شدیدی روبرو شد. مخالفان میگفتند کشوری که نفت رایگان به نیکاراگوئه میدهد حق ندارد بنزین را به مردمش گران بفروشد. بهاین ترتیب طرح چاوز که البته بیشتر یک ژست سیاسی برای آرام کردن مخالفانش بود، ناتمام ماند.
هوگو چاوز هم مثل احمدینژاد موفق شد در دوران پرشکوه ریاست جمهوریش تورم یک رقمی ونزوئلا را به بیش از سه برابر افزایش بدهد و عدالت را بین مردمش برقرار کند.
چاوز توانست کشور زیبایش را که محل ورود توریستهای متعددی از دیگر دیگر کشورها بود، خالی از توریست کند. این اتفاق در دوره ریاست جمهوری احمدینژاد هم افتاد و توریستهایی که خاتمی جمع کرده بود، فراری داده شدند!
قبل از حضور چاوز در کاخ ریاست جمهوری کاراکاس، مهاجران ونزوئلایی به تدریج به کشور خود بازمیگشتند. اما حضورچاوز مثل آمدن احمدینژاد سرعت فرار مغزها را دوچندان کرد و مهاجرت در ونزوئلا را به عددی تاریخی رساند.
اگر حرف و عمل احمدینژاد در سیاست خارجی یکی نیست و بهرغم شعارهای ضدآمریکایی از همه بیشتر تمایل با دیدار با رئیسجمهور آمریکا دارد و برایش مستقیما نامه مینویسد، چاوز نیز که در ایران فریاد ضدآمریکایی سرمیدهد درعمل بزرگترین صادرکننده نفت به آمریکاست. در حادثه توفان کاترینا هم اولین کشوری که به آمریکا کمک رساند، دولت هوگو چاوز بود.
اگر احمدینژاد قصد دارد با اهدای کمکهای مالی در سفرهای استانی یا بهشکل یارانه رای جمع کند، چاوز از طریق پایین نگهداشتن قیمت بنزین تبلیغات میکند. قیمت بنزین در ونزوئلا۳۰۰ ریال (معادل سی تومان!) است.
هوگو چاوز مثل احمدینژاد درصورت مخالفت کسی با برنامههایش بلافاصله او را فردی آمریکایی و حقوقبگیرآمریکا میخواند. از نظر هردو رقیبانشان مدام درحال تقلب و کارشکنی هستند!
هوگو چاوز که مثل احمدینژاد داعیه جهانی بودن دارد، علاقه زیادی به کمک به دیگر کشورها دارد. چند سال قبل وقتی او قصد داشت قیمت بنزین را چند سنتی بالا ببرد، با مخالفتهای شدیدی روبرو شد. مخالفان میگفتند کشوری که نفت رایگان به نیکاراگوئه میدهد حق ندارد بنزین را به مردمش گران بفروشد. بهاین ترتیب طرح چاوز که البته بیشتر یک ژست سیاسی برای آرام کردن مخالفانش بود، ناتمام ماند.
۳ نظر:
درباره چاوز رو نمی دونم(چون اطلاعاتی درباره ونزوئلا ندارم)ولی درباره احمدی نژاد می شه بگی این اطلاعات رو از کجا آوردی؟تورم یک رقمی!!!!!!!!!!!!!!!!!!!کی داشتیم؟البته همه ی موارد غلط بودند که اینجا اونارو توضیح نمی دم.
من متنت رو برداشتم برو به احمدی نژاد شکایت کن اگه قبول نکرد به قاضی مرتضوی یا لاریجانی در نهایت هم خامنه ای
همه رو درست گفتی ولی یکی رو جا انداختی اونم شباهت در خوشگلیشونه
ارسال یک نظر