بعد از پخش دو جلسه‌ای میزگرد سعید حجاریان، معلوم بود که او به‌زودی آزاد خواهد شد. این گمان را شکست سخت بخش فرهنگی کودتاچیان از پخش این میزگردها نشان می‌داد. در واقع نمایش تصویر سعید حجاریان در تلویزیون به‌عنوان یک رسانه فرهنگی، بزرگ‌ترین ضربه به دولت کودتا و کلا ضداصلاح‌طلبان بود. چون عده‌ای که از ماجرای تیرخوردنش در روز روشن و آزادی تروریستش خبر نداشتند، با پخش تصاویر کاملا مطلع شدند. سهم آگاهی جوان‌ها و نوجوان‌ها در این میان قابل توجه بود. حضور سعید حجاریان و وادار کردنش به حرف زدن با آن وضعیت سبب شد نفرت مردم به صداوسیما و حتی مجریش مرتضی حیدری بیشتر و بیشتر شود. به‌نحوی که کسی اصلا به حرف‌های پراکنده حاضران در میزگرد توجه نمی‌کرد و فقط وضعیت جسمانی حجاریان برای مخاطب مهم بود.از اطرافیان‌تان بپرسید توجه کدامیک به بحث علوم انسانی در این میزگرد جلب شده بود! بازی با احساسات مردم هرگز در کشور ما جواب نداده است.
وقاحت در آزار دادن حجاریان حتما با وعده آزادی همراه بوده. از دکور سردستی میزگرد معلوم بود در محیط زندان برگزار شده و چند باری هم صدای افتادن اشیایی بیرون کادر به‌گوش می‌رسید. وعده آزادی چنان همراهان حجاریان را در حرف زدن و پیش‌دستی کردن در ورود به بحث به عجله واداشته بود، که وادار کردن‌شان به حضور در میزگرد دوچندان می نمود. این مورد به‌ویژه وقتی نمایان بود که آن‌ها با اغراق خنده‌داری از شرایط فوق العاده زندان و این‌که هیچ کس وادار به تغییر عقیده‌شان نکرده سخن می‌گفتند.
شروع پخش میزگرد در روز سی و یکم شهریور، به‌گمان موفق بودن آن در اعلام برائت حجاریان و همراهانش از اصلاح‌طلبی و نیز علوم انسانی بود. در واقع آن‌ها فکر می‌کردند روز بازگشایی دانشگاه‌ها دانشجویان و اساتید خوراک خوبی برای بحث درباره بیهوده بودن علوم انسانی خواهد بود. به‌همین دلیل برنامه‌ای که تبلیغش اوایل ماه رمضان پخش شده بود، درست شب قبل از بازگشایی مدرسه‌ها و دانشگاه‌ها پخش شد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر