طِی هفته گذشته شاهد تغيير رويه روزنامه همشهری بوديم. اين نكته نشان می‌دهد كه رفتن شخص دست راست شريعتمداری در كيهان يعنی حسين انتظامی و آمدن علی اصغر محكی به‌جای او از تيرماه ۱۳۸۷، تغييری تشريفاتی نبوده و حتی در جزئيات انتشار اين روزنامه هم تاثيرگذار بوده است.
ماجرا از روز يكشنبه (۳-۹-۸۷) شروع شد كه همشهری در ستون بازار صفحه آخرش با عنوان " رقابت قرمز‌ها با سفيد‌ها در بازار گوشت " به طرز غيرمنتظره‌ای دست به مقايسه نرخ گوشت سفيد طی امسال و پارسال كرد و جدولی را چاپ كرد كه مشابه جداول اين روزهای وبلاگ‌ها بود! در اين جدول به صراحت از افزايش قيمت ۴۰تا۵۰ درصدی قيمت فرآورده‌های مرغی طی فقط يك سال سخن رفته است.
روز دوشنبه (۴-۹-۸۷) در ستون گشت‌وگذار مطلبی با عنوان "دستگيری جراح قلابی" چاپ شد كه اشاره به جعل مدرك تحصيلی فردی داشت كه به‌همين دليل محكوميت ۱۸ ماه حبس را برايش به ارمغان داشته است. اين مطلب نيز طی هفته‌های اخير بارها در وبلاگ‌ها به دليل مشابهتش با كردان و به‌ويژه عدم محكوميتش در دادگاه‌های كشور آمده بود. تاخير چندروزه چاپ خبر نشان می‌داد كه همشهری درچاپ يا عدم چاپ مظلب ترديد داشته است كه خوشبختانه به چاپ مطلب منجر شد.
اما تيتر اصلی روز سه‌شنبه ( (۵-۹-۸۷) روزنامه همشهری دست كمی از روزنامه‌های اصلاح‌طلب نداشت: " رئيس‌جمهوری: قطعنامه‌های شورای امنيت اعتبار ندارد " كه محترمانه‌ی همان عبارت مشهور" ورق‌پاره " است كه احمدی‌نژاد بارها به آن اشاره كرده است و بهای سنگينی هم در سفرهايش به سازمان ملل پرداخته است كه سبب شده هميشه حرف‌هايش را انكار كند! اگر اين تيتر را با تيتر روزنامه اعتماد " با نفت پنج دلاری هم كشور را اداره می كنم " مقايسه كنيم كه ان‌هم نقل قولی از حرف های بی‌پايه رئيس‌جمهور است، به جسارت همشهری پی می‌بريم.
توجه كنيم كه اين سه نمونه كوچك مستقيما به دولت احمدی‌نژاد اشاره داشته و كاملا هدفمند بوده است.
اما اين تغيير نشانه چيست؟ آيا حمله صريح رقيب زخم‌خورده انتخاباتی احمدی‌نژاد شروع نشده است؟ آن‌هم درست در هفته‌ای كه ستاد انتخاباتی محمدباقرقاليباف كارش را آغاز كرد. فراموش نكنيم كه طی دوران شهرداری احمدی‌نژاد روزنامه همشهری بی‌شباهت به كيهان نبود و بلايی كه برسر روزنامه ايران طی سال‌های اخير می آيد، برسر همشهری آمده بود. اخراج بی‌سابقه مديران و به‌ويژه نويسندگان همشهری در همين دوران صورت گرفت.
ماجرا از روز يكشنبه (۳-۹-۸۷) شروع شد كه همشهری در ستون بازار صفحه آخرش با عنوان " رقابت قرمز‌ها با سفيد‌ها در بازار گوشت " به طرز غيرمنتظره‌ای دست به مقايسه نرخ گوشت سفيد طی امسال و پارسال كرد و جدولی را چاپ كرد كه مشابه جداول اين روزهای وبلاگ‌ها بود! در اين جدول به صراحت از افزايش قيمت ۴۰تا۵۰ درصدی قيمت فرآورده‌های مرغی طی فقط يك سال سخن رفته است.
روز دوشنبه (۴-۹-۸۷) در ستون گشت‌وگذار مطلبی با عنوان "دستگيری جراح قلابی" چاپ شد كه اشاره به جعل مدرك تحصيلی فردی داشت كه به‌همين دليل محكوميت ۱۸ ماه حبس را برايش به ارمغان داشته است. اين مطلب نيز طی هفته‌های اخير بارها در وبلاگ‌ها به دليل مشابهتش با كردان و به‌ويژه عدم محكوميتش در دادگاه‌های كشور آمده بود. تاخير چندروزه چاپ خبر نشان می‌داد كه همشهری درچاپ يا عدم چاپ مظلب ترديد داشته است كه خوشبختانه به چاپ مطلب منجر شد.
اما تيتر اصلی روز سه‌شنبه ( (۵-۹-۸۷) روزنامه همشهری دست كمی از روزنامه‌های اصلاح‌طلب نداشت: " رئيس‌جمهوری: قطعنامه‌های شورای امنيت اعتبار ندارد " كه محترمانه‌ی همان عبارت مشهور" ورق‌پاره " است كه احمدی‌نژاد بارها به آن اشاره كرده است و بهای سنگينی هم در سفرهايش به سازمان ملل پرداخته است كه سبب شده هميشه حرف‌هايش را انكار كند! اگر اين تيتر را با تيتر روزنامه اعتماد " با نفت پنج دلاری هم كشور را اداره می كنم " مقايسه كنيم كه ان‌هم نقل قولی از حرف های بی‌پايه رئيس‌جمهور است، به جسارت همشهری پی می‌بريم.
توجه كنيم كه اين سه نمونه كوچك مستقيما به دولت احمدی‌نژاد اشاره داشته و كاملا هدفمند بوده است.
اما اين تغيير نشانه چيست؟ آيا حمله صريح رقيب زخم‌خورده انتخاباتی احمدی‌نژاد شروع نشده است؟ آن‌هم درست در هفته‌ای كه ستاد انتخاباتی محمدباقرقاليباف كارش را آغاز كرد. فراموش نكنيم كه طی دوران شهرداری احمدی‌نژاد روزنامه همشهری بی‌شباهت به كيهان نبود و بلايی كه برسر روزنامه ايران طی سال‌های اخير می آيد، برسر همشهری آمده بود. اخراج بی‌سابقه مديران و به‌ويژه نويسندگان همشهری در همين دوران صورت گرفت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر