استراتژی "پوست موز" جنبش سبز زیر پای دولت کودتا

روزی یکی از همشهریان ما می‌خواست از خانه بیرون بیاید که چشمش به یک پوست موز افتاد. بلافاصله پیش خودش گفت:"عجب روز بدیه. باز هم قراره بخورم زمین!"
حالا شده حکایت بلایی که جنبش سبز به سر دولت کودتا آورده و پوست موزهایی که دولت هرروز جلوی پای خودش می‌بیند: جمعه صبح نگران نماز جمعه است که نکند سبزها باز بیایند، بعد ازظهر جمعه مسابقه فوتبال است و تماشاگران با لباس سبز می‌آیند. چهارشنبه صبح هم که بازار پر است از جوانان سبزپوش. بقیه روزها هم که یا هفتم است یا چهلم یا سالگرد شهدای جنبش! هوا که تاریک می‌شود، گوش‌ها را از الله اکبر مردم روی پشت بام‌ها باید گرفت. کروبی و موسوی هم که مدام اطلاعیه می‌دهند و جلوی منتظری و صانعی را هم که نمی‌شود گرفت! تازه این ورزشکارهای ملی‌پوش هم هستند که یا مچ بند می‌بندند یا با انگشتان‌شان علامت پیروزی جنبش سبز را رسم می‌کنند.
خلاصه باید این‌قدر این پوست موزها را زیاد کرد که دولت به هرطرف که نگاه می‌کند یک پوست موز زیرپای خودش ببینند و عنقریب واقعا زمین بخورد و سرنگون شود!