مقایسه آیت الله منتظری و جنتی: دو فرزند از دست داده

تصویری از آیت الله منتظری در ذهنم است از سال های دور از دست دادن "محمد"ش. وقتی محمد را توی قبر می‌گذاشتند، ناگهان آقای منتظری عنان از کف داد و در سوگ فرزند چنان گریست که ازو مقامش انتظار نمی‌رفت. تصویر دیگری در ذهن دارم از آیت الله جنتی که مخملباف راوی آن است: جنتی به شکرانه اعدام "حسین"ش به دست جمهوری اسلامی چهل روز روزه گرفته بوده! خودتان این دو تصویر را باهم مقایسه کنید: به نظر شما پدری که با آن مقام بلند برای جگرگوشه‌اش آن چنان انسانی می گرید دلسوز کشور و جوانان آن است یا آن که برای اعدام پاره تنش آن طور شادمانی می کند؟